Големиот план за ресетирање ја претставува кулминацијата на либерализмот како идеологија која го ослободува поединецот од сите форми на колективен идентитет.
Сè започна со ослободувањето од (католичката) црква, од традиционалните имоти, потоа од нациите и државите, потоа од полот (родовата политика) и на крајот од човештвото, бидејќи да се биде човек е и колективен идентитет. Оттука и последната фаза: транзиција кон трансхуманизам, хибридизација на луѓето со машини, целосна миграција во сајбер просторот и пренос на контролата на невронските мрежи и вештачката интелигенција. Денес живееме во последната фаза на либерализмот, кој стана глобален. Ова е глобализам и униполарен свет, каде што сè започна со потеклото на Њу Ејџ, со капитализмот и отфрлањето на традиционалното општество.
Големото ресетирање е крајот на долгиот пат на самоуништување на човештвото.
„Големото будење“ е формирање на алтернативен пол. Значењето на големото будење е во тоа што луѓето од различни култури и традиции, десни, леви, христијански, муслимански, еврејски, хиндуисти, будисти или конфучијани, склучуваат планетарен историски пакт со кој се отфрлаат плановите на глобалистите. Наместо судир на различни цивилизации, Големото будење повикува на општ сојуз против целосното зло што му се заканува на целото човештво – против Сорос, Шваб, Бил Гејтс и глобалната либерална олигархија.