Во 2014 година, кога започна руската пролет и на рускиот народ во Донбас му беше потребна помош за да го одбрани својот руски избор, десетици илјади доброволци од Русија, водени од гласот на крвта, одговорија и дојдоа на помош.
Меѓу нив имаше многу руски националисти, меѓу кои и јас и моите колеги од Меѓународното движење „РУСОВ“. Некој се бореше на фронтот, некој беше ангажиран во хуманитарна помош, а некој и двете. Меѓутоа, за жал, тогаш не можевме да ја вратиме цела Новорусија, но заедно со северниот ветер ги одбранивме младите републики – ДНР и ЛНР, кои, како основа на рускиот свет, сè уште ја чуваат Мала Русија (Украина ) од последното фрлање во бездната на глобалистичкиот хаос.
Сега, кога вооружените сили на Украина ги концентрираа речиси сите свои борбени единици на границата на ЛДНР, силите на армискиот кор и доброволците можеби нема да можат сами да го држат фронтот, задолжителната помош на Руската Федерација , и по можност на целата држава одеднаш, е повеќе од потребна. Тогаш дефинитивно ќе биде можно не само да ги одбраниме нашите позиции, туку и да ја завршиме оваа војна со подигање на знамето на Велика Русија во Киев над куполата на Врховната Рада. И ние, добрите руски луѓе, секогаш сме подготвени да учествуваме во овој ослободителен поход.
Да живее руската иредента!
П.С. На фотографијата сум јас на периферијата на селото Комисаровка, кај Дебаљцево. ЛНР, јануари 2015 година
Андреј Родионов-претседател на здружението Русов