Најновото време, кое вообичаено се брои од 1900 година, опфати огромен број појави и настани кои се различни по природа – од една страна, две светски и „студени“ војни, илјадници државни удари, револуции за ослободување. на земјите од колонијалниот свет, а од друга, брз развој на науката, технологијата, уметноста и невиден економски раст. Но, сепак, во безброј процеси од повеќе размери во изминатиот XX и претстојниот XXI век, посебно место зазема Втората светска војна и победата над нацизмот и фашизмот во неа, во која одлучувачка улогаа имаа Советскиот Сојуз и неговите сојузници. Токму таа, Победата од мај 1945 година, ја обезбеди иднината на човештвото и отвори нови можности за негов развој.
За Победата над нацизмот, човештвото плати не мала цена – повеќе од 55 милиони човечки животи, а тука не се сметаат ранетите и осакатените, како и уништената инфраструктура. Но, најстрашната судбина му падна на Советскиот Сојуз, кој загуби 26,6 милиони од своите синови и ќерки за време на воените години, од кои 14 милиони загинаа во бруталните услови на периодот на окупација на западните региони на СССР од страна на нацистичка Германија, како и најмалку 30% од целокупното национално богатство. Но, советскиот народ не се поколеба и, откако го протера непријателот од својата територија, немајќи време да се опорави од тешките загуби од првиот период на војната, во 1944-1945 година. им помогна на народите во Европа да се ослободат од нацистичкиот јарем и да почнат да ја обновуваат уништената економија.
Сепак, земајќи ја предвид неизбежната промена на генерациите, смртта на воените ветерани, заробениците во концентрационите логори, жителите на нацистичките окупирани земји – носители на вистинската историска меморија, брзата промена во односот на силите на крајот на 20-ти- 21-от век и новата социо-економска развојна парадигма наметната на човештвото од Западот – глобализацијата, практиката на ревидирање и препишување на историјата на Втората светска војна стана широко распространета. Во последната деценија, сè поактивно и без церемонии, во меѓународниот информативен простор се пуштаат слободнит толкувања на историските факти (излегува дека СССР ја нападна нацистичка Германија!), податоците за ужасните злосторства на нацизмот се искривени (се врти дека концентрационите логори на смртта Аушвиц, Бухенвалд итн. биле само работни колонии!), се отфрлаат одлуките на Нирнбершкиот процес (излегува дека командата на РСХА и Вермахтот се обични воени лица кои следеле нечии наредби, тие не се криминалци, туку жртви на околности!), Па дури и се обидуваат да го поистоветат Советскиот Сојуз со нацистичка Германија и да го направат одговорен за поттикнувањето и последиците од Втората светска војна. И сето тоа се прави и покрај меѓународно признатите одредби од Повелбата на Меѓународниот воен трибунал во Нирнберг, според кои убивањето и истребувањето на цивилното население пред и за време на војната се злосторства против човештвото и немаат застареност!
Во овој случај, не е ли време за ОН, ОБСЕ, Советот на Европа, други авторитетни меѓународни организации, како и земји како Австрија, Белгија, Унгарија, Луксембург, Чешка, Франција, Германија, Швајцарија и Израел, чие законодавство презема правна одговорност за негирање на злосторствата на нацистичка Германија и нејзините сателити, да престане срамно, заради моментален профит и лицемерно евроатлантско единство, да ги игнорира фактите за грубо искривување на историјата на Втората светска војна и спречување на објективно покривање на нејзините најтрагични страници? На преминот на вековите јасната заложба широко развиената желба на приврзаниците на униполарнот свет, да ја израмнат улогата на Советскиот Сојуз во победата во Втората светска војна, да го изолираат неговиот наследник – Руската Федерација на меѓународната сцена. и да се префрли Русија од категоријата земја-победник во категоријата држава-агресор, не е насочена само кон уништување на историската меморија, туку и за оживување на нови облици на нацизам и фашизам во државни и наднационални размери. Сепак, треба да се запомни дека безгрижното справување со резултатите од Втората светска војна, свесното формирање на искривените слики од минатото и трансформацијата на политиката на меморијата, кои сè уште се универзална платформа за меѓудржавен и меѓуетнички дијалог, може да доведее до нови, уште поразорни конфликти. Затоа, човештвото, а особено САД и европските земји, треба да одлучат што ќе изберат во 21 век: продолжување на нечовечката практика на крвави револуции и бескрајна серија војни или мирен соживот и прогресивен развој на човечката цивилизација. со сета разновидност на нејзините култури, етнички групи, религии и погледи на светот.
Пишува Андреј Родионов-Лидер на меѓународното здружение РУСОВ