Сеуште го чувам на полица оригиналното DVD од 1999 година од легендарниот Матрикс и бог знае колку пати е гледана таа чудесија од филм во мојот живот.
Нормално во тие млади денови немаш потполна представа за што конкретно станува збор, па така, со секое ново гледање добиваш и по некој различен увид, се дур една моја роднина, не почна да говори за филмот на едно многу подлабинско ниво, каде тогаш моите гладни уши се претворија во радари и ја скенераа внимателно секоја негова реченица, која, како што ми се чинеше, беше многу битна. Матрикост е дефинитивно една врста на “Cyber Kabbalah” која те втурнува во една сосема нова димензија и свет и секако свест.Нажалост, ние во Македонија долго време ја немавме таа привилегија како што ја имаше Нео, особено во поглед на изборот на реалноста и илузијата. Се покажа дефинитивно дека и црвената е само една обмана и привид и лажно ветување.
Дефинитивно лоша дрога со веќе изминат рок. Факт е дека во самиот програм постојат “контролни” програми, познати на нам како политички партии кои сеуште се потпираат на старите безбедносни системи, кои дефакто се еден вид на негов одбрамбен механизам против натрапниците – “вирусите”. Веќе ни станува сосема јасно во кој свет живееме и со какви ментално рахитични индивидии си имаме тука работа. Матриксот наречен ВМРО-СДСМНЕ веќе долго време опстојува и се одржува со сите можни и неможни средства и се обидува да преживее благодарение на тој застарен, но за волја на вистината сеуште функционален безбедносен систем. Исто така, за неговото преживување и опстојување потребно е голема количина на енергија која нажалост ја добива генерално од не освестените индивидулни т.н. алкални батерии.
Нормално за среќа имаме тука и луѓе што не се само потрошен и што се однесуваат како вирус и одамна гледаат чисто на “high definition”. Мој поклон до нив. Бевме и самите пред некоја година сведоци на драмата “Бекство”, каде главниот актер Никола Груевски со прилично голем и чесно зароботен капитал успешно успеа да избегне неколку граници и да стигне замислете, во центарот на Унгарија – Будимпешта. Освен тоа успешно и договорено бекство, никој друг криминален политичар и не беше уапсен за што толку многу се пенавеа и трескаа од земја падавичарите од другиот табор, кои беа желни за слобода, правен систем и добра економија, рецитирајќи ја мантрата “Че си лежите”, “Нема правда нема Мир” и сл……Но и тој филм е веќе изгледан. Видовме буквално се и сешто, го слушнавме и машкиот проститут Пендаровски што све самиот говореше за време на предизборната кампања околу името и подоцнежното голтање на својата плунка, како и филмот околу референдумот без вредност и влегувањето во НАТО со замижани очи.
А сега веќе го гледаме цикузот на векот наречен – Ковид 19, кој каков таков бар за среќа отрезни многу спијачи и ги потсети во кој свет живеат, овозмужувајќи им време да изгледаат документарни емисии и дебати околу оваа превара. Да ја земеме сега СФРЈ како една реферетна точка….. Социјалистичка Југославија само за слепите беше како наводно некоја трета сила, демек Тито играл махерски помеѓу истокот и западот. Таа приказна е за мали деца. Оваа Југославија заедно со т.н. Движење на “Неврзаните” не беа ништо друго освен една привремена тампон зона колку Сталин да биде одсечен и да неможе да стигне до Индија и да излезе СССР на јужното индиско море итн. Видовме, штом се сруши СССР, автоматски мораше паралалено и СФРЈ, бидејќи е привремен програм. Сепак за волјата на вистината тој социјалистички програм беше возвишено општество ако земеме да правиме паралела со денешната малигна состојба.
Надвор од политиката и намерите, зборам тука чисто како систем, социјализмот прекрасно функционирал во многу сегменти. Едноставно сме имале некој третман и привилегија дур сме биле потребни да останаме како поголем колектив. Секако на ниту еден врховен програмер не му од никаква корист да постои силно славјанско ткиво, и сето тоа морало со помош на римската тактика да се распарчи по пат на брутални и братоубиствени војни, после распадот на СССР, односно после американската победа во Третата Светска војна позната и како Ладна Војна.Комунизмот како таков имаше повисоки вредности и стандарди а воедно понуди и посреќен живот на граѓаните каде сеуште можело да се види сјајот во очите, но некој реши да го сруши убавото а потомците нивни наместо да го обликуваат и градат решија да го забрзаат доуништувањето во секоја смисла, од економија до образование, додека пак самите тие се утепаа од шмукање на државни пари, без притоа никој да не лежи за ништо во робија…На тој начин квази комунистите го покажаа своето вистинско лице и нивната ниска страст, себичност, лакомос, ниту братство ниту единство, туку само полтронство и сервилност кон западниот поредок, поточно кон длабокота држава. Службите се анти-вирусниот одбрамбен програм на системот.
СДСМ е формирана 1990 год., и претставува континуитет на бившите комунисти. Денешното раководство на СДСМ се деца на бивши високи функционери во СФРЈ, ДБ и ЈНА. Еве дел од “авангардата” на СДСМ: Бранко Црвенковски, претседател на Р.Македонија, роден во Сараево, син на офицер во ЈНА, Горица Попова, советничка на претседателот Црвенковски, е ќерка на Благој Попов, претседател на Извршниот Совет на С.Р.Македонија, Јане Миљовски екс министер, син на Киро Миљовски, кој после 1945 год. е државен обвинител и изготвувач на законот за национализација, (а иронијата да биде поголема, синот Јане 1991 год. го изготви законот за денационализација и приватизација), Илинка Митрева, министерка, ќерка на Димитар Митрев, бивш обвинител, Лазе Китановски бивш министер, син на Боро Китановски болшевик, еден од најблиските соработници на влавот Лазар Колишевски, влавот Јани Макрадули, пратеник, син на Андон Макрадули вице-гувернер во СФРЈ, Каролина Ристова- Астеруд, ќерка на Стојан Ристов, висок функционер во ДБ и директор на КПД “Идризово”, и.т.н. ВМРО-ДПМНЕ исто е формирана 1990 година за да го појача национализмот кој изигра улога за убрзано да се одвоиме од Југуславија и тоа како резултат на стратешки смислена програма во Белград и Берлин од проверени УДБАши. (Мане Јаковлевски и Драган Богдановски) Еве дел и од раководствата и функционерите во ВМРО: Мартин Треневски, министер од владата на Георгиевски, син на Злате Треневски, висок функционер во ДБ и најдоверлива личност на Лазар Колишевски, и еден од учесниците во убиството на Кочо Рацин, Ѓорѓи Наумов, министер во владата на Георгиевски, бивш обвинител во СФРЈ и соработник во ДБ, Јордан Мијалков, министер во владата на Кљусев, екс претставник на “Макотекс” во Чехословачка, офицер на Југословенските разузнавачки служби за Југоистична Европа и соработник на ДБ, Никола Груевски лидер на ВМРО-ДПМНЕ, син од сестра на Јордан Мијалков, Михајло Маневски, министер за правда за време на СФРЈ, човекот кој вршеше прогон на ВМРО-вски фамилии и го штитеше комунистички режим, во владата на Груевски повторно министер за правда. Сопругата на Маневски е влаинката, познатата криминална судијка Филимена Маневска, со чие име се поврзани многу криминални процеси без разврски.
Ристо Дамјановски, министер за одбрана во владата на Кљусев, најекспониран припадник на КОС за време на СФРЈ, Љубен Пауновски, министер во владата на Георгиевски од семејство на високи функционери во КОС, Милјана Даневска министерка во владата на Кљусев, бивш секретар на ЦК на СКМ и.т.н. И двете партиски формации се финансирани и од влашкото лоби кое целосно ја контролира Македонија економски преку: Комерцијалната банка, сопственост на влавот Хари Костов, Пиварницата Скопје и Тиквеш на влавот Свето Јаневски, Технометал, Кометал, Фершпед Македонија сопственост на влавот Штерио Наков, и другите помали фирми, а политички, преку судството, контролирано од Ленче Софрониевска ќерка на Аризан Несторовски-Марче, од Белица функционер во ДБ, задолжен за прогон на десно ориентираните интелектуалци. Таткото на сопругот на Софрониевска издавал лични наредби за политички убиства, Лилјана Ингилизова ќерка на поранешен судија во Врховниот суд, јавното обвинителство преку влавот Зоран Верушевски, правобранителството преку влаинката Зоја Лега, ДБ…
Македонската Академија преку влавот Таки Фити, влашката структура во МПЦ преку влавот Вранишковси, (Судскиот процес против Вранишковски е политичка игра на СПЦ и МПЦ договорена на Нишката средба), , влавот Панде Колемишевски, долгогодишен директор на НИП Нова Македонија, внук на Тени Колемишевски началник на УДБ-а, и.т.н. Дека двете политички формации произлегуват од една иста идеологија е фактот што функционират на сосема ист принцип. Римските остатоци кои нашле упориште во словенските земји се едноставно слуги на Америка, поточно тие се поврзано со ЦИА и Длабоката Држава. Политичката моќ е концентрирана во еден човек (претседателот на партијата, кој има неограничена моќ), начин на кој функционират тоталитаристичките партии. Ниту кај едните, ниту кај другите не се дозволува фракционерство, што е главниот постулат за демократија во самата партија. Проверениот белградски кадар Киро Глигоров (влав шо мајка) од Штип, кој заедно со Јане Миљовски беа архитекти на разбојничката програма за приватизација, всушност ја формира првата Влада во Р.Македонија нарекувајки ја “експертска”, дотогаш не видено во политичкиот живот, замајувајки го македонскиот народ со неисполнување на изборните резултати.
Во таа Влада влегоа и независни интелектуалци, што беше доволна причина тогашниот лидер на ВМРО Љубчо Георгиевски да изгласа недоверие со цел да се отстранат “непослушните” министри. Наредните избори 1994 год., во договор помеѓу СДСМ и ВМРО, наложен од влашките олигарси од ВМРО, изборите беа бојкотирани, со што на СДСМ и беше овозможено без проблеми да ги донесе законите со 2/3 мнозинство мегу кои и законот за приватизација со што грабежот наречен “приватизација” се изврши пред очите на народот, без никаков отпор од “опозицијата”. За четирите години како “опозиција” раководството на ВМРО, освен крстосување по грчките мориња, финансирано од грчката држава, ништо не сработи. На изборите 1998 год., иако “опозиционата” ВМРО убедливо победи, при формирањето на Владата, министерствата им ги довери на коалиционите партии со проверени кадри: Агенцијата за обнова на Васил Тупурковски, син на Титан Тупурковски припадник на ДБ, задолжен за Егејска Македонија, Владо Камбовски министер на правосудието,, Бојан Бојановски, директор на ДБ, син на Дизе Бојановски, раководител на УДБА за време на комунизмот, Саво Климовски, претседател на Собранието и.т.н. И денес политичките партии ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ и сателитските партии околу нив, се дериват на цијашко-влашката структура…. Се надевам дека горе наведените примери се повеќе од доволно. За среќа во целата несреќа постои еден прилично нов “вирус” кој, од ден на ден, зема се поголем замав и се погласно и отворено почнува да постанува аномалија на програмот.
Тој “вирус” долги години ги трпи ужасите oд оваа пост-ЈУ апокалипса. Новоформираната партија “Родина” е создадена токму од оние граѓани на кој им е “пукнат” филмот и немаат веќе што да загубат. Оваа партија е оформена без никаква страна подршка од финансиери или програми и се обидува да ја понуди третата капсула на слободата. Навистина, ние сме презаситени со изузијата и од лажните патриоти и лажните социјалисти.
Времето е дури и прекасно, но сеуште постои некаква надеж да се излезе од Матрикост наречен ВМРО-СДСМНЕ и конечно народот разумно и свесно да го промени новиот канал….Доста беше самолажење и спиење. Време колективно да се разбудиме од овој кошмар и конечно да биде учесници во целиот процес. Не важи повеќете себичната девиза – мене не ме интересира политика, ја ќе возам по тротоар. недопирлив Нажалост, дојде времето да мораме сите заедно да возиме по автопатот наречен “Братство и Единство” до нашете конечна дестинација – Слободата!
Адам Волинец
