„Тоа човечко суштество, бунтовникот“. Револуционер е дел од политички свет; тој дејствува преку политика. Тој смета дека промената во социјалната структура е доволна за да се промени и човечкото суштество.
Бунтовникот е духовен феномен. Тој дејствува целосно независно. Неговиот став е дека ако сакаме да го смениме општеството, мора да ја промениме индивидуата.
И дека не можеме да го промениме светот пред да се промениме себе.
Поединецот има душа, способност да се развива, да се менува, да се трансформира. Значи разликата е огромна.
Бунтовникот носи промена на свеста во светот – и ако свеста се промени, тогаш може да се промени и социјалната структура. Но, обратниот процес е невозможен и сите револуции го докажаа нивниот неуспех.
Ниту една револуција досега не успеа да ги промени човечките суштества; но се чини дека не сме свесни за тој факт. Сè уште размислуваме за промена на општеството, за промена на влада, бирократија, закони, политички системи. Феудализам, капитализам, комунизам, социјализам итн – сите беа револуционерни системи на свој начин. Ниту еден не успеа, целосно, затоа што човекот остана ист.
Зборуваме за реформите: економски, социјални, политички. Да ги оставиме реформите и да се погрижиме за реформаторот. Каков свет може да создаде човек кој е глупав, алчен и бездушен?
Ние мора да бидеме бунтовни битија,а не револуционери. Револуционерите припаѓаат во сферата на световното; но бунтовниците и нивниот бунт се свети. Револуционер не може да биде сам; му треба толпа, политичка партија, влада. Му треба моќ – а моќта го расипува човекот, апсолутната моќ апсолутно расипува.
Моќта ги корумпираше сите револуционери кои успеаа да добијат власт. Затоа што не можеа да ја променат природата на моќта и нејзините институции. Mоќта ги промени нив и нивните умови. Само имињата се сменија, но општеството остана исто.
(Ошо, квота)
„…Човечката свест не еволуирала со векови. Само од време на време некој ќе заблеска – но истакнувањето на една личност во милион други не е правило, туку исклучок.
Бидејќи таа личност е сама, толпата не може да ја издржи. Нејзиното постоење на некој начин станува понижување; секое нејзино присуство е навредливо затоа што ви ги отвора очите, ве тера да станете свесни за своите потенцијали и вашата иднина. И вашето его е повредено затоа што не сте направиле ништо за да се развивате, да станете посвесни, да сакате повеќе, да бидете посреќни, покреативни, да не трошите зборови залудно – да создадете прекрасен свет околу вас.
Вие не сте придонеле за светот; вашето постоење не е благослов, туку проклетство. На светот му го дадовте вашиот гнев, насилство, љубомора, натпреварувачки дух, желба за моќ. Овој свет го претворате во бојно поле; вие сте жедни за крв и правите другите да се чувствуваат на ист начин. Вие го лишувате човештвото од неговата хуманост. Со ваша помош човек паѓа под неговото ниво.
Затоа еден Гаутама Буда или еден Куанг Це ве навредуваат, затоа што тие блескаа, а вие само стоите таму. Пролетта доаѓа и си оди, ништо не се буди во вас. Птиците не ви приоѓаат, не ги свиткуваат своите гнезда и не пеат во вашата околина. Подобро е да распнете еден Исус и да отруете еден Сократ – само отстранете ги, за да не се чувствувате духовно инфериорни на кој било начин…“
Светот познава многу малку бунтовници. Но, сега е вистинското време: ако човештвото се покаже како неспособно да плови со голем број бунтовници, со бунтовен дух, тогаш нашите денови на земјата се избројани. Децениите што претстојат може да бидат последни. Се приближуваме до тој момент. Треба да ја промениме свеста, да создадеме повеќе медитативни енергии во светот, да создадеме повеќе нежност.
Треба да го уништиме старото – нејзината грдост, нејзините, скапани идеологии, глупава дискриминација, идиотски суеверија – и да создадеме ново човечко суштество со нови погледи и нови вредности. Разбивањето на минатото е суштината на бунтот.
Не ни требаат никакви револуции во иднина. Потребен ни е нов експеримент кој сè уште не е испробан. Иако бунтовниците постојат илјадници години, сепак останаа сами – останаа индивидуи. Можеби не беше нивно време. А сега не само што дојде време … ако не побрзаме, и ќе помине. Или човештвото ќе исчезне или ќе се појави ново човечко суштество со нова визија во годините што доаѓаат. Тоа ново човечко суштество, бунтовникот.
(Ошо)„….Вие не сте одговорни пред ниту една нација, пред ниту една црква, пред ниту еден Бог. Вие сте одговорни за само една работа, а тоа е самоспознавањето. И прекрасно е тоа што ако успеете да ја исполните оваа должност, ќе можете лесно да исполнувате и други должности. Во моментот кога ќе го сфатите сопственото битие, вашиот поглед кон светот радикално ќе се промени. Вашиот став кон животот ќе претрпи радикални промени. Ќе се појави во вас ново чувство на одговорност – но не чувство како да нешто треба да се направи, ниту чувство како да мора да се исполни некоја обврска, туку само чувство на радост што го правите тоа “.
Милена Николиќ Симоновска