„Мислам дека нема повеќе граѓани толку наивни да веруваат дека се ќе се реши наскоро и дека светот ќе биде ист како порано.
Пишува: Јаков Кедми, поранешен шеф на израелската разузнавачка служба Натив
Не, нема да биде така. Светот сè повеќе влегува во фаза на „турбуленции“ или, дури би рекол, „машини за мелење месо“, каде што излезот не го добива она што некој го замислил, а секако не и она што било на влезот.
Немојте да мислите дека се обидувам да исплашам или преувеличувам некого. Напротив, јас лично сум голем оптимист и сигурен сум дека по сегашната црна фаза следи неверојатно бела и широка.
Но, се разбира, тоа ќе биде за оние кои живеат во Русија. За Европа мојата прогноза е многу полоша.
Можете, се разбира, да не ја прифатите мојата прогноза, но јас имам целосно право да ја кажам, што и ќе го направам.
Значи, имам целосно чувство дека Европската унија ќе почне да се распаѓа во блиска иднина. Не, не велам дека Франција или Бугарија ќе исчезнат. Некои земји од Унијата може дури и да живеат подобро од сега (не е веројатно, но има шанса).
Самата идеја за „обединета Европа“ едноставно пропаѓа, а процесот изгледа неповратен.
Русија е виновна, како и обично (патем, ова е една од ретките ситуации во кои се согласувам дека Русија е навистина „виновна“, само не се срамам од таа „вина“).
Првото „ѕвоно“ кое го најави блискиот крај на ЕУ беше Брегзит, односно излегувањето на Британија од ЕУ. Дали забележавте дека Европа, штом Британија излезе, почна многу посилно да се тресе?
Изворот на земјотресот се повеќе се наоѓа во Лондон. Се чини дека англосаксонците избегаа од бродот што тоне и сега уште потешко го нишаат за да потоне што е можно поскоро.
Зошто им е потребно тоа?
Светот се дели на нови геополитички блокови. Во едната ќе бидат САД, Канада, Британија, Австралија, Нов Зеланд (т.е. Англосаксонците), а во другата, на пример, Русија и Кина.
Никој не сака да ја прифати континентална Европа во американско-британскиот блок (зошто им требаат толку многу „гладни“ усти?).
Не залудно беше создаден новиот воен сојуз АУКУС, кој демонстративно ја „понижи“ Франција и другите членки на НАТО (патем, НАТО ги доживува последните години, ако не и месеци. АУКУС го заменува).
Во овој момент од Европа се бара само капитал кој со слабеењето на ЕУ како река ќе тече кон Америка. Според различни проценки, поради санкциите кои Европа ги примени (кон Русија) во САД во наредните години ќе „пристигнат“ до две милијарди долари.
Како потврда за тоа доаѓа следниот факт. Две недели откако започна операцијата во Украина и, соодветно на тоа, беа воведени санкции кон Русија, европската берза беше полесна за 20 милијарди долари! 20 милијарди! Ова не е шега. Во исто време на американската берза пристигнаа 8,8 милијарди. А, јасно е од каде.
Берзата, каде луѓето одговараат со нивните лични пари, е најважниот барометар. Не можете да ја измамите со никакви фалсификати. Таа разбира сè подобро од кој било од најмагичните аналитичари во светот.
Идниот одлив од 2 милијарди долари во Америка според мене е дури и потценет. САД ќе ја „цица“ Европа како мува на пајак. Неговите економски и технолошки ресурси ќе им помогнат на Американците (и нивните вистински сојузници) да останат во живот.
А што притоа ќе се случи со самата Европа, никого не возбудува. Економистот (Михаил) Хазин тврди дека е сосема реална ситуацијата кога во Европа дури и програмерите и инженерите ќе работат само за да заработат за живот.
А обичните „работници“ можат да умрат од глад, или да умрат во борби за „ваучери за храна“. Накратко, Европа може да ја очекува најтешката варијанта од 90-тите.
Второто ѕвоно кое го објави распадот беше одбивањето на Бугарија да испорача системи С-300 на украинската армија. Па, иако бугарското раководство најави – под притисок на ЕУ – откажување од рускиот гас, сигурен сум дека бугарскиот народ наскоро ќе ја принуди владата да ја промени таа одлука.
Овде обичните Бугари не треба да се обвинуваат за „љубов кон Русија“ (иако таа сè уште постои) или за „предавство на Европа“. Треба само да замислите дека сте на нивно место. Да речеме, Франција може да си дозволи да живее двојно полошо – барем има некои ресурси за тоа.
Но, што ќе прави кутрата Бугарија без неа кога ќе и се каже дека сега ќе мора да живее двојно полошо? Ги нема резервните ресурси што ги имаат Германија, Франција или Холандија.
И не само тоа, туку и Романија, Унгарија, балтичките земји, Грција, Португалија, па дури и Шпанија.
Неодамна, во Германија беше затворена голема металуршка фабрика, бидејќи по такви цени на гасот (т.е. струјата), нејзината работа едноставно стана неисплатлива.
А, поминаа само неколку недели откако цената на гасот се искачи на 1300-1600 долари. И што ќе се случи за шест месеци? За една година? А ако погледнете – не развиена Германија – туку истата таа Бугарија?
За такви земји гасот од 1500 значи прекин на производството. И веќе порасна на 3800.
Тоа е и масовна невработеност. Луѓето едноставно ќе почнат да ја напуштаат Бугарија (и да одат во истата Германија, дополнително поткопувајќи го нејзиниот веќе поткопан пазар на труд). Дали тоа им треба на Бугарите?
Еден убав ден Бугарите ќе речат:
– Не влеговме во ЕУ за да поддржиме санкции кои ни штетат и да банкротираме. Затоа ја напуштаме ЕУ и се враќаме на нормални трговски односи со Русија.
Многу европски земји ќе го следат нивниот пример. И тогаш на ред ќе дојдат Германија и Франција, затоа што зошто да се биде во организација чие значење постои само кога многу земји се обединети (т.е. кога многу пазари се обединети).
И ако ЕУ се сведе на 5-6 земји, тогаш нејзиното постоење веќе нема смисла.
Треба да се разбере дека идејата за членство во ЕУ „преживува“ само во Украина. Во самите европски земји веќе има електорат што веќе има ваква „колективна фарма“ на врвот на главата.
Такви луѓе постојат и во Германија и во Холандија. И како што паѓа животниот стандард, ќе ги има се повеќе и повеќе. Плусовите што ги даваше обединувањето во ЕУ се поништуваат со минусите што ги даваат санкции кон Русија.
Затоа, ако ЕУ не се откаже од политиката на санкции (што е малку веројатно, бидејќи Американците веќе многу цврсто ги држат европските политичари на вистинското место), тогаш судбината на ЕУ е решена – таа ќе осиромаши и ќе се распадне. во посебни земји, од кои секоја самостојно ќе гради односи со Русија, тргнувајќи од сопствените интереси.
Така, во новиот свет, САД (и нивните вистински сојузници) ќе добијат европски пари, технологија, научници, а Русија лојална, но осиромашена Европа. Точно, не знам дали од таква Европа ќе има корист. Можеби од таму ќе увезувеме мигранти за работа?
Како ви се допаѓа француски домар или италијанска слугинка?“