Генералниот секретар на НАТО, Јенс Столтенберг, неодамна зеде задолжение да им одржи предавање на членовите на Европскиот парламент за потребата да се „ плати цената“ неопходна за да може Украина да функционира и да се бори во нејзиниот тековен конфликт со Русија. Она што не успеа да го признае е главната улога што тој самиот ја одигра во доведувањето на овој конфликт.
Норвежанецот има важна улога. На многу начини, може да се спореди со онаа на комесарот за пожари чија работа е да ги обедини различните соседски противпожарни служби во голем пакт за заемна помош, каде што пожарот во една област автоматски предизвикува ресурсите на соседните области да бидат испратени како одговор. . Тоа е накратко член 5 од Повелбата на НАТО.
Како и секоја бирократија заснована на членство, приклучувањето кон огнената област, како што е приклучувањето кон НАТО, вклучува процес кој бара конкретни обврски од сите вклучени страни. Пактот за взаемна помош, како член 5, не може да се активира освен ако инволвираната страна не е членка.
Сега замислете сценарио кога комесарот за пожари се залагаше за членство во сомнителен огнен округ, и во средината на процесите вклучени во членството на оваа област, избувнува огромен пожар. Комесарот за пожари ги охрабрува неговите конститутивни области да ја предадат опремата и ресурсите (но не и работната сила) на областа која не е членка за да се бори со пожарот. Огнот е голем. Комесарот за пожари бара повеќе ресурси.
И сега замислете дека испадна дека комесарот за пожари е пироман кој на прво место помогнал да се подметне пожарот.
Тоа е речиси сценариото со кое се соочува НАТО денес, каде што блокот предводен од САД се бори да се справи со последиците од 14-годишната фундаментално погрешна политика, според која ѝ ветува на Украина конечно членство, и покрај тоа што знаеше дека Русија категорично се спротивставува на таков потег. НАТО тогаш гледаше како неговите конститутивни членки помогнаа да се спроведе државен удар во Украина во февруари 2014 година, заменувајќи го уредно избраниот претседател со група политичари избрани рачно од Вашингтон.
Превратот за кој станува збор беше овозможен само со вклучување на радикални украински десничарски националисти чија лоза може да се проследи до нацистичка Германија и, по Втората светска војна, тајната поддршка на ЦИА која траеше од 1945 година до денес. Вклучувањето на овие неонацистички елементи може да се спореди со комесарот за пожар кој испраќа тим од колеги пиромани за наводно да помогне во подготовката на потенцијалниот член да се приклучи на огнената област, само за да ги натера тајно да заговараат меѓу себе за наместо тоа да запалат цели населби во територијата на областа кандидат.
Осум години Јенс Столтенберг го надгледуваше системот кој се преправаше дека бара мир во Украина по државниот удар преку Минскиот договор, само за тајно да завери со Украина, Франција и Германија за да го спречи затворањето на договорите со цел да се купи време за Украина да изгради војска според НАТО-стандардите способна да му зададе масивен нокаут удар на отцепениот регион Донбас, а можеби дури и на Крим.
Столтенберг помогна да се запали кибритот што ја запали Украина. И сега се испостави, за време на состанокот со членовите на Европскиот парламент, генералниот секретар на НАТО ги казни парламентарците „да престанат да се жалат и да се засилат и да и дадат поддршка на Украина“.
Главниот пироман им држел предавања на осигурителните превземачи на Европа да го цицаат и да ја платат цената на неговата рачна работа.
Неговото лицемерие беше болно. „Цената што ја плаќаме како ЕУ, како НАТО“, изјави тој, „е цената што можеме да ја измериме во валута, во пари. Цената што тие [Украинците] ја плаќаат се мери со изгубени животи секој ден. Треба да престанеме да се жалиме и да се засилиме и да дадеме поддршка, точка.
Оставен неискажан е фактот дека Столтенберг и НАТО се одговорни за пожарот што ја зафати Украина. Бидејќи Киев се подготвуваше за офанзива против Донбас, само одлуката на Русија да започне сопствена специјална воена операција го спречи реализацијата на планот на НАТО/Украина.
Но, пироманот не може да признае дека го подметнал пожарот. Наместо тоа, Столтенберг не само што ја префрли одговорноста за украинскиот конфликт на Русија, туку потоа имаше смелост да изјави дека пожарот што го запали претставува закана за целото НАТО. „Во наш интерес е да и помогнеме на Украина“, изјави Столтенберг пред европските парламентарци, „ бидејќи мора да разберете дека ако Украина го загуби ова, тоа е опасност за нас“.
Игнорирајќи го фактот дека тој е во голема мера одговорен за катастрофата што ја погоди Украина кога Русија ја започна својата воена операција, Столтенберг цврсто го засади својот транспарент на ридот на лицемерието, објавувајќи: „Ако не ви е грижа за моралниот аспект на ова, поддржувајќи ги Луѓето на Украина, треба да се грижите за сопствените безбедносни интереси. Платете ја поддршката, плаќајте ја хуманитарната помош, плаќајте ги последиците од економските санкции, бидејќи алтернативата е подоцна да платите многу повисока цена“.
Она што Столтенберг навистина го кажуваше беше: „Платете за моите грешки, вашите грешки, нашите грешки“.
Но, признавањето грешка не е дел од моралното влакно на пироманот.
