Сите народи на Светов , освен Божjиот народ , jа започнуваат своjата историjа со некаква сказка , поставуваjќи го на чело родоначалникот , коj му го , подарил , на народот своето име .
Но руската историjа започнува од периодот кога Русиjа претставува алка , силен народ , населуваjќи неколку милиони квадратни километри ; со развиена и богата трговиjа , производство и разделена во две основни држави и неколку помали , од кои едно е – jужна или Киевска – голема опасност за Ромеjа . Киевската Рус – станала сирак коj останала без своj владетел , а другата – северна , или Новгородска Рус , jа проживеала ерата на република со сите последици , односно разединетост и дисхармониjа во системот на управување , и за спас на своjата самобитност и назависност се решила на прегратките од монархиската власт . Ги поканала како владетели – Кнезовите од роднинскиот на себе народ – Бодричи: Рурик , Трувар и Санеус.
Овде нема митолошки суштества во лицата родоначалници , нема чудесни гиганти со волшебни оружjа , нема волчици – воспитувачки , непостоjат ,, прататковците ,, Jупитер или Плутон. ниту некакво водоземно суштество.- Нишките на руската државна историjа произлегуваат од нараснатото политичко тело , кое рефлектирало како со своjата огромност , така и со неслогата , но праосновата на таа државност постоела многу векови до тоj период.
Овоj заклучок не е основан на фикци или шпекулации туку на факти што се избришани , засегнати од безизразните говори на некои западни ,, историчари ,,. Заклучокот е основан врз основа на природно – општествените закони , според кои се формираат народите и кралствтаа , се креваат и паѓаат , и на строга критичка анализа на античките легенди и преданиjа.
Фактите , кои служеле како основа за изградба на прастарата руска историjа лежеле долго во позадина , несортирани , неиспитувани , и не поминале низ призмата на непристрасна критика , исто како што и вистината за Александар Македонски била скриена неколку векови под пепелта на времето. Меѓутоа , древната историjа на Рус , воедно и историjата на славjанските народи , толку е богата со факти , траги што се среќаваат во битот на скоро сите европски народи , иако современата европска политичка елита се обидува да се дистанцира од тоа славjанско наследство.
Иако патот кон тоа наследство бил прилично тежок и трновит , но него го преодолевале : Катанчич , Венелин , Шаффарик , Савељев- Ростиславич … и многу други – со благодарност – и не без успех. Неколку германски историчари се занимавале добросовестно со славjанската историjа , но ретко се среќаваат во едно лице знаењата за сите славjански наречjа , диjалекти , и нивната историска еволуциjа , како и обичаите , фолклорот , наравите , домашниот живот , зависно од околните народи и влиjанија. Наjсветол пример за таков непристрасен историчар бездруго е Егор Классен , со германско потекло , руски дворjанин , коj ги отвора , архивите на забранетата руска и славjанска обjективност и величие. Па така , во тие архиви , неогреани од Сонцето се раѓаат како Жар Птица ; Македонците – Македонjани – Бодричи и македонската државничка мисла.
Нема многу да зборувам за антиподите на Классен , кои си поставиле задача пред себе да понижуваат се што славjанството значи , фалсификуваjќи jа преди се руската , а со тоа и славjанската древна историjа. Но , нечесно би било ако барем не jа споменам несовесната работа на лицата на кои им се спротивставил големиот руски и славjански научник и родољуб Михаил Ломоносов : Баер , Милер ,Шлецер , Гебгарди , Парот , Галинги целата фаланга на нивни следбеници , злосторници , чии реинкарнации живеат во телата на антимакедонците: Коте , Заев , Шекеринска , Димитров , останатите црносемки и гниди-болвосерки и раководството на колаборационерската опозициjа . Сиве овие заедно , секоj во своjата епоха , но во иста спрега , се обидуваат да го одземат сето величие на славjанската самобитност , слава , моќ, богатство и сите квалитети на големата Раса- Славjаните. Тоа многувековно наследство , не само европско туку и Азиско , доброволно го препуштаат на кафкаските племиња од Албаниjа , африканските Данаjци и булгарската мешавина на народи , сите в куп , предатори на Македонскиот Полуостров.
Знаеме , историjата не смее да биде панегирик за некогашната македонска слава , но не смееме да дозволиме неjзино претворање во сатира.
Можеби , нашите македонски Баери , Милери и Шљецери , не jа разбираат суштината , се водат во зависноста кон нивните идоли – во што нема никакво сомнение , но должни се да се залагаат за Македониjа , Македонците и нашето основно право на самоопределување и избор на нашата македонска иднина , без оглед на политичката мекотелност и климоглавост. Апотеозата на евро-атлантската ,, единствена алтернатива ,, ( оксиморон ) програмирана во левата и десната страна на македонската политичка монета ги затвора видиците кон источниот хоризонт , во коj е зародишот на новиот многуполарен свет , и не ампутира од современите општествено- политички текови .
Да не забораваме : идеолошкиот татко на фалсикуваното славjанство , Шљоцер , ,, големиот ,, критичар и ,, филолог ,, корените на славjанскиот збор <дева , девица> ги пронаjде во германскиот <Tifft( кучка)> . Така и македонските фалсификатори на историjата се херои за недоучената и неерудирана македонска политичка естрада , коjа голта се што и фрлаат од остатоците на глобалистичкиот пир.
Само по себе , небулозна е самата помисла; Данаjците , африканско , суб-сахарско племе , го поставило фундаментот на европската култура , кога низ половина Европа се среќаваат имиња , остатоци од градови , натписи , топоними , могили , монети , идоли , оружjе ,орудиjа , … со очигледно славjанско потекло . Во таа догма ,,веруваат,, само тие кои се добро платени веруваат во неа.
Согласноста со заклучоците од овие материjали ни дава не само сигурна основа , туку и jасна слика за античноста на славjанската историjа.
Римjаните и Ромеjците им давале на Славjаните свои , наjчесто произволни називи , кои се однесувале на месноста каде живееле , или физичката надворешност, суровоста во воjните , специфичниот начин на живот, но некаде се проjавуваат и оригиналните – славjански имиња на конкретните народи. Заради тоа , во древната историjа се поjавиле многуброjни излишни имиња кои не означуваат ништо , и кои треба да бидат избришани и заборавени од следните славjански поколениjа, ако навистина сакаме да воведиме ред и поjаснување на устоличениот и толериран хаос , од коj ќе се одделат славjанските народи , кои ќе го заземат своето место : непровокативно, ненасилно, но никако -не по наредба од ,, научни ,, центри на моќ. Само тогаш , своеволноста и красноречивоста ќе се заменат со сродство и соработка.
Стоиме на непогрешливо тло во врска со изборот на факти кои им припаѓаат на Славjаните , од историскиот конгломерат на аргументи и податоци , пуштени низ немирните води на историjата, познати под имињата : Скифи ,Сармати ,Етруски , Келти , Алани ,Нормани , Варjаги – Бодричи ( Македонци- Македонjани ), а тоа го докажуваат живите трактати и други споменици расеани насекаде низ ЕвроАзискиот супер континент.
Зоран Курљан