Големиот руски неолиберален експеримент, кој започна во 1990-тите по распадот на СССР, неодамна го доживеа својот последен бродолом. Малкумина во Русија ќе зажалат
Анатолиј Чубаис, специјалниот пратеник на рускиот претседател за одржлив развој, вчера поднесе оставка и наводно ја напуштил Русија со сопругата Авдотја Смирнова. Истата вест вчера ја пренесоа руските медиуми како и американскиот Блумберг .
Според рускиот медиум Комерсант , Чубаис полетал за Истанбул, а извори на Блумберг велат дека заминувањето на Чубаис е поврзано со неговиот став за Украина. Американскиот медиум потсетува дека Чубаис е познат и како „архитект на (руската) приватизација“.
Анатолиј Чубаис има 66 години. Од декември 2020 година е специјален претставник на рускиот претседател за односи со меѓународните организации со цел да се постигнат целите за одржлив развој. Од 2008 до 2020 година беше на чело на рускиот високотехнолошки центар Роснано, а голем дел од тамошните аналитичари и политичари не беа задоволни од менаџментот и работните успеси на Чубаис во таа важна руска државна институција. Во 1990-тите тој беше шеф на претседателската администрација на Борис Елцин, а во 1990-тите беше прв заменик-премиер и министер за финансии на Русија. Тој се смета за архитект на драматичната руска приватизација која ја опустоши индустријата, целосно го осиромаши населението и донесе моќни олигарси на сцената и кој според многумина имал клучно влијание во владеењето на Борис Елцин. Чубаис никогаш не успеа да се ослободи од оваа крајно негативна „стигма“ бидејќи јавноста никогаш не сакаше да му прости и покрај тоа што од 2000 година и доаѓањето на власт на Владимир Путин, тој наводно се „посипал со пепел“ и се ставил на располагање на новата влада.
Во руските, не само конзервативни и патриотски кругови, Чубаис е постојано еден од најнегативните руски политичари, речиси покрај дефинитивно најомразениот Михаил Горбачов, а за нив тој е симбол на русофобијата и корумпираната руска елита.
Коментирајќи ја оставката на Чубаис, портпаролот на рускиот претседател Дмитриј Песков на денешната прес-конференција рече дека администрацијата на претседателот на Руската Федерација е „прилично голем, жив механизам“, така што на разрешувањето на Анатолиј Чубаис не треба да му се придава големо значење. Тој доброволно ја напушти функцијата специјален претседателски пратеник за односи со меѓународните организации за да ги постигне целите за одржлив развој, рече тој.
„Искрено, не разбирам зошто трошиме толку време на тоа. „Секој ден некој ја напушта администрацијата, доаѓаат нови вработени“, рече Песков, потсетувајќи дека Чубаис соработувал со претседателската администрација на доброволна основа.
За крај, би сакал да додадам нешто: вчерашниот отказ или лично напишаното и изреченото (не е важно) на Анатолиј Чубаис во голема мера се совпаѓа со вчерашната одлука на Владимир Путин за извозот на руски гас , во како што рече непријателски земји за Русија (ЕУ, САД , Велика Британија) да се одвива исклучиво во руски рубљи, а повеќе не во долари или евра. Овој потег всушност стави крај на сето она за што екстремно либералниот руски политичар Чубаис се залагаше во текот на неговата политичка кариера уште од времето на Борис Елцин.– што првенствено се однесуваше на силните економски врски на Русија и потпирањето на Западот и неговите финансиски институции. Исто така, не е неопходно да се биде премногу мудар за да се заклучи дека заминувањето на Чубаис од руската политичка сцена (веројатно и од земјата) беше дочекано со нескриен ентузијазам од тамошната поширока јавност.
Во време на меѓусебно радикално „кратење“ на меѓусебните односи меѓу Русија и Западот, на кои сега сме сведоци и кои веројатно ќе бидат долговечни, на политичарите од ковот на Чубаис дефинитивно нема да им биде место во руското политичко милје . И тие се целосно свесни за тоа и не одолеваат на ова сознание, кое, впрочем, го сметаат за логично во новите услови. Големиот руски неолиберален експеримент, кој започна во 1990-тите по распадот на СССР, неодамна го доживеа својот последен бродолом. Треба јасно да се каже дека малкумина во Русија ќе зажалат.
Пишува, Зоран Метер
